Tyrystor to element składający się z czterech warstw (n-p-n-p). Potocznie jest nazywany diodą sterowaną. Posiada trzy elektrody. Anodę (A), katodę (k) oraz bramkę (G).

Tyrystor przewodzi w kierunku: od anody do katody. Jeżeli anoda jest na dodatnim potencjale względem katody, to złącza skrajne typu p-n są spolaryzowane w kierunku przewodzenia, a złącze środkowe n-p w kierunku zaporowym. Dopóki do bramki nie doprowadzi się napięcia, dopóty tyrystor praktycznie nie przewodzi prądu. Doprowadzenie do bramki dodatniego napięcia względem katody spowoduje przepływ prądu bramkowego i właściwości zaporowe źródłowego złącza zanikają w ciągu kilku mikrosekund; moment ten bywa nazywany „zapłonem” tyrystora. Warto wspomnieć, że „zapalony” tyrystor przewodzi prąd nawet jeśli napięcie do bramki nie jest już przyłożone, traci on te właściwości dopiero po zaniku prądu przewodzenia, konieczny jest wówczas ponowny zapłon tyrystora.

Tyrystor ma zastosowanie w układach sterowania prądu stałego i zmiennego, w automatyce oraz w układach prostowników i stabilizatorów.