W prostych konstrukcjach robotów stosuje się czujniki zderzeniowe, wykrywają przeszkodę dopiero po zderzeniu z nią. Jest do dobre rozwiązanie dla robotów poruszających się z małą prędkością, gdzie mogą uderzyć w inny obiekt nie uszkadzając go, ani siebie. Takie czujniki stosowane są czasami także w robotach sumo w celu wykrycia zderzenia z przeciwnikiem.

Czujnik zderzeniowy, to po prostu przycisk, lub cokolwiek innego co po użyciu siły o odpowiednim zwrocie spowoduje zamknięcie obwodu elektrycznego.Mogą to być przeróżne microswitche, krańcówki, lub po prostu dwie blaszki które będą się łączyć po podziałaniu na nie siłą.

Taki czujnik zwraca wartość binarną, czyli tylko pokazuje czy doszło do zderzenia czy nie, a mikrokontroler może w odpowiedni sposób zareagować. Przeważnie czujniki zderzeniowe stosuje się w połączeniu z takim schematem.

Na wyjściu z układu w chwili nie złączenia styków czujnika mamy napięcie 5V, które zostaje podawane poprzez rezystor podciągający. Dzięki temu, że przez rezystor nie płynie prąd,, to nie ma też na nim spadku napięcia, więc po obu jego końcach mamy taki sam potencjał. W chwili połączenia styków czujnika przez rezystor podciągający zaczyna płynąć prąd, co skutkuje spadkiem napięcia, a że w obwodzie jest to jedyna rezystancja to odkłada się na nim całe napięcie, czyli 5V,. Tak więc na wyjściu z układu mamy stan niski, czyli 0 V. W przypadku wyższego napięcia zasilania zalecana jest większa wartość rezystora podciągającego w celi zmniejszenia płynącego prądu. Na przykład dla 12V stosuje się przeważnie 22kΩ.

Czujniki zderzeniowe są bardzo proste w użyciu, jednak dają bardzo mało informacji o otoczeniu, tak więc są stosowane tylko w bardzo prostych konstrukcjach, albo jako ostateczny czujnik, w celu zatrzymania robota gdyby inne czujniki nie wykryły przeszkody.