Jest to rodzaj architektury komputera, którego cechą charakterystyczną było to, że instrukcje programu są przechowywane razem z danymi w jednym obszarze pamięci. Dane oraz instrukcje są kodowane w ten sam sposób, a bez samego programu ciężko było by je rozróżnić.

Ciekawą cechą jest to, że z racji, że dane i instrukcje znajdują się w tej samej pamięci, to program może się sam modyfikować, a następnie wymusić jego wykonanie.

Wykonywanie programu jest możliwe bez ingerencji w żaden inny element komputera, dzięki czemu taka architektura jest bardziej uniwersalna w porównaniu do architektury harwardzkiej.